5 سال مدیریت HMD بر نوکیا حکایت فرصت از دست رفته است
به گزارش مجله سایه، نوستالژی قدرت زیادی دارد و می تواند احساسات، حس اعتماد و حتی همدلی را برانگیزد. تعداد کمی از برندها توانسته اند از مصرف گرایی صرف بالاتر بروند اما نوکیا از جمله شرکت هایی بود که پیروز به انجام این کار شد. بخش موبایل نوکیا هواداران پروپاقرص زیادی داشت که در نهایت در سال 2013 به مایکروسافت فروخته شد. مایکروسافت نتوانست با این برند کار زیادی انجام دهد و در سال 2016 به طور کامل از بازار موبایل خارج شد.
در این میان، HMD Global وارد عمل شد که یک استارت آپ تأسیس شده به وسیله تعدادی از کارمندان سابق نوکیا محسوب می گردد. این افراد تصمیم گرفتند از نوستالژی نوکیا برای ورود به بازار موبایل استفاده نمایند. در تاریخ 1 دسامبر 2016 (11 آذر 1395) شرکت HMD رسما اعلام نمود که می خواهد برند موبایل نوکیا را دوباره راه اندازی کند و با این کار به یکی از مهم ترین بازیگران صنعت موبایل جهان تبدیل خواهند شد.
در یک صبح بارانی سرد در نمایشگاه MWC 2017 بارسلون، HMD از 4 گوشی تازه نوکیا رونمایی کرد. این شرکت می خواست مورد توجه هواداران فیچر فون ها و گوشی های میان رده قرار بگیرد. این گوشی ها مبتنی بر طراحی مینیمال فنلاندی بودند و از نسخه خام اندروید بهره می بردند. بعلاوه HMD وعده داد که آپدیت های نرم افزاری برای این گوشی ها با سرعت زیادی منتشر می گردد.
باید خاطرنشان کنیم در سال 2017 بسیاری از گوشی ها از نرم افزار سنگین و چندین اپلیکیشن بی مصرف بهره می بردند و در زمینه سرعت دریافت آپدیت هم حرف زیادی برای گفتن نداشتند. به همین دلیل وعده های مربوط به رابط کاربری سبک و بهبود زمان بندی به روزرسانی با استقبال رسانه ها و کاربران روبه رو شد.
بعد از گذشت 5 سال، در حال حاضر نوکیا به هیچ عنوان بازیگر مهمی در بازار موبایل نیست. HMD نمونه دیگری از شرکت هایی است که در ابتدا وعده های مجذوب کنندهی را می دهند اما هنگام عمل، فقط بخش کوچکی از این وعده ها به واقعیت تبدیل می شوند. به غیر از بحث کاهش مجذوب کنندهیت سخت افزاری گوشی های نوکیا، شرکت HMD در زمینه آپدیت نرم افزاری هم دیگر کار چندانی انجام نمی دهد و به همین دلیل نسبت به آینده این شرکت نمی توانیم چندان امیدوار باشیم.
خالص، امن و نه چندان به روز
یکی از عوامل کلیدی در پس هیجان اولیه برای واگذاری نوکیا به HMD، انتخاب این شرکت برای پیوستن به پروژه اندروید وان بود. در این پروژه گوگل، گوشی ها از اندروید خام و بدون اپلیکیشن های بی فایده بهره مند می شدند و آپدیت های نرم افزاری را با سرعت زیادی دریافت می کردند. البته باید خاطرنشان کنیم که HMD در ابتدا برای گوشی های نوکیا آپدیت های مدنظر را به طور مرتب ارائه می کرد اما خیلی زود این فرایند با مشکل روبه رو شد.
در رابطه با سرعت ارائه اندروید 9، شرکت HMD مقام اول را به دست آورد اما برای اندروید 10 به مقام چهارم سقوط کرد. این در حالی است که برای سرعت انتشار اندروید 11 نام HMD در مقام دهم دیده می گردد. لازم به ذکر است HMD همین حالا هم همچنان در حال انتشار اندروید 11 برای بعضی از گوشی های واجد شرایط است. در این بین، هنوز برنامه رسمی این شرکت برای انتشار اندروید 12 اعلام نشده است.
از طرف دیگر، HMD درباره به روزرسانی گوشی های خود وعده های عجیب و غریبی هم ارائه نداده است. گوشی های HMD دو سال آپدیت اصلی و 3 سال آپدیت امنیتی اندروید را دریافت می نمایند که در زیست بوم اندروید بسیاری از شرکت ها هم چنین وعده هایی را مطرح نموده اند. جالب اینجاست که مسائل HMD برای آپدیت گوشی های نوکیا درست در زمانی آغاز شد که تعداد مدل ها آغاز به افزایش کردند. همین چالش در ارائه به روزرسانی از کمبود نیروی متخصص در این شرکت خبر می دهد.
مشکل فقط بر سر تأخیر انتشار آپدیت نیست و اغلب اوقات، این آپدیت های نرم افزاری سرشار از باگ های مختلف هستند. به عنوان مثال نوکیا 8.3 بعد از آپدیت شدن با مشکل از کار افتادن اپلیکیشن و تمام ارتباطات شبکه برای بعضی از کاربران روبه رو شد. در این میان، بسیاری از کاربران نوکیا 5.3 بعد از دریافت اندروید 11 بارها در خصوص مسائل مربوط به اسکرول و پاسخ دهی ضعیف کیبورد شکایت نموده اند.
با وجود تمام این مسائل، HMD در زمینه بهبود نرم افزار گوشی های خود کار چندانی انجام نداده است. از طرف دیگر به نظر می رسد شرایط روزبه روز بدتر می گردد و مثلا می توانیم به نوکیا 9 اشاره کنیم که HMD گفته منتظر آپدیت شدن این گوشی نباشند و در عوض گوشی تازهی بخرند.
چرا خبری از گوشی های پرچم دار نیست؟
اگرچه گوشی های میان رده بخش بزرگی از محصولات شرکت ها را تشکیل می دهند، اما از طرف دیگر پرچم داران از نظر ایجاد ذهنیت مشترک بین کاربران نقش بسیار مهمی را ایفا می نمایند. یک گوشی نوآورانه و مجذوب کننده می تواند به عنوان یک محرک بازاریابی برای برند تازه انجام وظیفه کند. اما متأسفانه HMD در این زمینه دیر دست به کار شد و اولین گوشی خود را بعد از حدود 2 سال فعالیت در سال 2018 با نام نوکیا 8 سیروکو معرفی گردید.
در سال 2006 نوکیا 8800 سیروکو نمادی از یک گوشی لوکس رده بالا بود. اما نوکیا 8 سیروکو اصلا در این زمینه حرفی برای گفتن نداشت. اگرچه HMD برای این گوشی از طراحی مجذوب کنندهی استفاده کرد، اما یک گوشی پرچم دار به غیر از طراحی مجذوب کننده باید ویژگی های دیگری هم داشته باشد تا بتواند در برابر رقبای قدرتمند عرض اندام کند. از بین ضعف های این گوشی می توانیم به دوربین های ضعیف، نمایشگر بی کیفیت، فقدان اسپیکرهای استریو و قیمت بسیار بالا اشاره کنیم.
ساخت گوشی پرچم دار به هیچ عنوان کار ساده ای نیست و کاربران انتظار داشتند که HMD در دومین کوشش خود برای ساخت گوشی پرچم دار دست پر ظاهر گردد که متأسفانه چنین اتفاقی نیفتاد. دومین گوشی پرچم دار این شرکت به شکست بزرگ تری تبدیل شد و نشان داد که HMD اصطلاحا لقمه بزرگ تر از دهانش برداشته است.
HMD برای نوکیا 9 با همکاری شرکت Lytro Illum در زمینه دوربین گوشی رویکرد متفاوتی را اتخاذ کرد. در پنل پشتی این گوشی برای ارائه امکان تغییر فوکوس بعد از ثبت عکس، 5 دوربین تعبیه شده است. این در حالی است که چنین مشخصه ای برای بسیاری از کاربران اهمیت زیادی ندارد. در این میان، این گوشی حتی در زمینه کیفیت عکاسی هم حرف زیادی برای گفتن ندارد.
این گوشی در نهایت در برابر رقبای قدرتمندی مانند گلکسی S10 و هواوی P30 اصلا به چشم نیامد و بعلاوه در پنل پشتی نوکیا 9 با وجود تعبیه 5 دوربین، خبری از دوربین های اولترا واید و تله فوتو نیست. از طرف دیگر باید به بهره گیری از چیپست قدیمی و مسائل نرم افزاری هم اشاره کنیم.
حدود دو سال از عرضه این گوشی می گذرد ولی HMD هنوز پرچم دار تازهی راهی بازار ننموده است. در عوض، این شرکت همچنان گوشی های نوستالژیک نوکیا را با طراحی نسبتا متفاوت راهی بازار می نماید و در کنار آن مدام فیچر فون های تازه را به دست کاربران می رساند. عرضه نسل تازه نوکیا 3310 در ابتدای فعالیت این شرکت از دیدگاه بازاریابی با موفقیت روبرو شد و سروصدای زیادی راه انداخت. اما اگر فقط گوشی های ساده موسوم به فیچرفون یک شرکت می توانند سروصدا راه بیندازند، پس شرکت موردنظر مشکل مربوط به نوآوری دارد. اگرچه این شرکت در سه ماهه نخست 2021 حدود 11 میلیون فیچر فون را عرضه نموده، اما ایجاد یک کسب وکار با موضوع این گوشی های مقرون به صرفه قیمت اصلا کار عاقلانه ای نیست.
نرم افزار خوب نمی تواند سخت افزار ضعیف را جبران کند
در مقایسه با شرکت هایی مانند شیائومی و ریلمی، گوشی های HMD معمولا بسیار گران تر هستند. با این حال، این شرکت بارها اعلام نموده که در عوض نرم افزار گوشی های نوکیا هیچ تبلیغی نمایش نمی دهند و ضمناً با سرعت زیادی آپدیت دریافت می نمایند. متأسفانه، ارائه رابط کاربری بدون تبلیغات دیگر توجیه خوبی برای ضعف های سخت افزاری و ضعیف مسائل مربوط به بهینه سازی نرم افزاری نیست.
طی چند سال گذشته، سازندگان گوشی های اندروید بهبود تجربه نرم افزاری را در اولویت های خود قرار داده اند و به همین دلیل رابط کاربری این گوشی ها روزبه روز بهتر می شوند. اگرچه همچنان بعضی گوشی ها در رابط کاربری خود تبلیغات نمایش می دهند، اما شرایط بسیار بهتر شده و ضمناً این نوع گوشی ها معمولا قیمت مناسبی دارند.
برای شرکتی که می خواست در بازار گوشی های هوشمند جایگاه مهمی ایجاد کند، تمرکز صرف بر گوشی های پایین رده و مقرون به صرفه قیمت جلوه خوبی ندارد. برند نوکیا همچنان قدرت بسیار زیادی دارد ولی این پتانسیل با مدیریت HMD در حال هدر رفتن است. ساخت گوشی و رقابت در این بازار کار بسیار پیچیده ای محسوب می گردد ولی متأسفانه HMD به حداقل ها راضی شده است.
وقتی که گوشی های نوکیا از اندروید خام استفاده می نمایند، آپدیت های نرم افزاری نباید تا این حد مشکل ساز باشند. بعلاوه کاهش سرعت انتشار آپدیت های اندروید، از بی اعتنایی شدید این شرکت نسبت به مشتریان خود خبر می دهد. اگرچه HMD در ابتدای فعالیت خود امیدواری های زیادی را ایجاد کرد، ولی به نظر می رسد برند نوکیا-فارغ از بحث مالکیت-محکوم به شکست و فراموشی است.
منبع: Android Authority
منبع: دیجیکالا مگ