علاج فوری چشم زخم با تخم مرغ ، الهی بابا قوری بشی با این چشمات!
به گزارش مجله سایه، اینکه از چه زمانی مردم پی بردند برای شر بدی ها می توان به تخم مرغ متوسل شد اطلاعات زیادی در دسترس نیست. اما آن دوره تخم مرغ دانه ای 3000 تومان نبود که قطعا از وسیله دیگری برای رهایی از چشم زخم استفاده می کردند.
خبرنگاران - بهاره خسروی : زمانی در باور عامه شکستن تخم مرغ داروی دوری از چشم بد بود. دفع چشم نذر و دوری از چشم بد و حسود یکی از دغدغه های زندگی مردم در گذشته بود. مردم برای دور کردن سایه سیاه و شوم چشم زخم حسودان و تنگ نظران از ابزار و راهکارهای زیادی استفاده می کردند. اجرای مرنام پرزرق و برق تخم مرغ شکستن همراه با تشریفات ویژه یکی از راه های دوری از چشم زخم در میان مردم تهران قدیم بود. اما برای این مرنام چه ابزاری لازم بود؟
یک عدد تخم مرغ سیاه(یک تیغ)، تکه ای ذغال، سکه ای پول سیاه (پشیز)، تکه ای از رخت بچه و کمی اسپند برای شکستن طلسم چشم زخم لازم بود. البته حتما برای اجرای مرنام یک نفر که در میان دوستان آشنایان دست سبک و قدم خیر داشت باید حاضر می بود و ریش و قیچی کار را به دست می گرفت.
فرد سبک دست با ذغال نام همه دوستان اقوام آشنایان دور و نزدیک را روی تخم مرغ می نوشت. اگر هم نام همه آشنایان به انتها می رسید آغاز به نوشتن نام غریبه هایی مانند:همسایه دست راستی، همسایه دست چپی، همسایه پیش رویی، همسایه پشت سری، شنبه زا، یکشنبه زا، پری زا، جن زا، آب زا، آنهایی از دروازه بیرون استفاده می کردند و... آنقدر می نوشت تا تخم مرغ بخت برگشته به قول امروزی ها حسابی سولاریم یا سیاه می شد و هیچ اثری از سفیدی آن باقی نمی ماند.
مرحله بعدی نوبت شکستن تخم مرغ بود. در این بخش کمی نمک را کف دستش می ریخت و تخم مرغ را با دو انگشت و سبابه گرفته سکه را زیر تخم مرغ قرار می داد و نام ها را دو مرتبه تکرار می کرد و با هر نامی روی تخم مرغ فشاری می آورد. البته پارتی بازی هم در این میان انجام می شد برای مثال سر اسامی فامیل و دوستان خاص سعی می کرد فشار کمتری وارد کند، تا تخم نشکند. در واقع با این کار قصد داشت چشم زخم را به غریبه ها نسبت دهد.
ترک خوردن و شکستن تخم مرغ هم حکایت و تعبیرهای جالبی در باور عامه داشت و اسباب گرم شدن آتش غیبت را فراهم می کرد. اگر در همان دفعه اول تخم مرغ ترک می خورد و یکباره می شکست به این معنی بود بچه یا شخص مورد نظر زیاد چشم خورده است. اگر آن شخص در مجلس حضور داشت و از خودی ها بود می گفتند فلانی از روی دوستی چشم خورده است.
امان از روزی که چشم نذر به نام غریبه ها بود. هرچه دعا و نفرین بد بود که نثارش می کردند. نفرین هایی مثل ذلیل بمیره، چشش جلوی پاهاش بیفته!، بابا قوری بشین که همچین چشمایی نداشته باشین و مواردی از این دست نصیب شخص حسود و بدخواه با چشم شور می شد.
البته این دیدگاه ریشه در ناآگاهی ها و کم دانشی گذشته داشت که به مرور زمان با پیشرفت علم و دایره اطلاعات افراد به خاطره ها پیوست.
منبع: همشهری آنلاین