از رد پای دیجیتالی چه می دانید؟! - مجله سایه

از آنجا که اینترنت تقریبا همه جنبه های زندگی ما را دربرگرفته است، اجتناب از این که نوعی حضور آنلاین داشته باشیم، سخت است.

ردی پای دیجیتالی، به آثار به جا مانده از فعالیت های آنلاین شما اطلاق می گردد؛ مثل وقتی که به طبیعت گردی می روید و آثار حضور شما مانند چوب های سوخته، باقی مانده های غذا و مسیری که هنگام پیاده روی در جنگل ایجاد نموده اید، دیده می گردد.

در قضیه رد پای دیجیتالی، آثاری که از خود بر جای می گذارید، دیتا هستند. این رد پای دیجیتالی بر حسب فعالیتی که داشته اند در دو شاخه فعال و غیرفعال قرار می گیرد. پایگاه خبری بیزنس اینسایدر در گزارشی به آنالیز این موضوع پرداخته است.

یک رد پای دیجیتالی فعال، با آگاهی و هدفمندی ایجاد شده و دیتایی است که خودتان با آگاهی در اینترنت از خود بر جای می گذارید. بعضی از مثال های متداول دیتای هدفمند عبارتند از:

ایمیل ها و پیغام های متنی

فرم های آنلاینی که تنظیم و ارسال می کنید

دیدگاه هایی که پای یک مقاله یا ویدیو می گذارید

پست های وبلاگ و وب سایت های شخصی

پست های رسانه اجتماعی، آپدیت های شرایط، عکس ها و ویدیو ها

باید به خاطر داشته باشید که اگرچه این اطلاعات را آگاهانه ایجاد نموده اند، اما ممکن است نخواهید به مدت طولانی نگه دارید یا آن را در دسترس افراد دیگری برای استفاده به شیوه هایی که مورد قبول شما نیست، قرار دهید. رد پای دیجیتالی غیرفعال شما با اطلاعات ناخواسته ای ایجاد شده که بدون نیت و آگاهی و بی آنکه انتخابی داشته باشید، از خود بر جای گذاشته اند. این اطلاعات ناخواسته می توانند مواردی باشند نظیر:

کوکی ها و اطلاعات ردگیری که توسط فعالیت وبگردی شما ایجاد شده است

موقعیت مکانی شما که در هنگام استفاده از نقشه ها و سایر اپلیکیشن های مکان یاب ایجاد شده اند

آدرس آی پی، آدرس ایمیل و سایر اطلاعات شخصی که می توانند به فعالیت های آنلاین شما مرتبط باشند

ریسک برجای گذاشتن رد پای دیجیتالی

رد پای دیجیتالی شما می تواند اطلاعات زیادی از شما به دیگران ارائه کند. در بعضی از موارد استفاده مشروع از اطلاعات شما وجود دارد مانند صاحبان وب سایت و تبلیغات نمایندگان که اطلاعات مربوط به عادت های آنلاین و علاقمندی های خریدتان را جمع می نمایند تا بهتر قادر به پاسخگویی به احتیاج های شما باشند.

اما رد پای دیجیتالی شما می تواند توسط هکرها، خلافکاران، کلاهبرداران و سایر عوامل خرابکار مورد استفاده قرار گیرد. قابل توجه ترین ریسک مربوط به این دسته عبارتند از:

سارق هویت: شاید بزرگترین ریسکی که افراد در فضای آنلاین با آن روبرو هستند، به سرقت رفتن هویتشان است که در صورت بر جای ماندن اطلاعات حساس و شخصی کافی در محیط آنلاین، می تواند اتفاق بیافتد.

فیشینگ و کلاهبرداری های دیگر: خلافکاران گاهی اطلاعات کافی درباره شخصی به دست می آورند تا بتوانند وی را طعمه کلاهبرداری قرار دهند. در حمله فیشینگ، خلافکار اینترنتی با قربانی خود تماس گرفته و وانمود می نماید یکی از افراد آشنای وی است تا از وی پول یا اطلاعات ارزشمند درخواست کند.

تبلیغات: تبلیغات معمولا از رد پای دیجیتالی شما استفاده مشروع می نماید، اما بسیاری از افراد برای اهداف تبلیغاتی ردیابی می شوند.

تحقیقات کارفرما: کارفرمایان فعلی یا احتمالی می توانند برای پی بردن به زندگی شخصی شما، به آنالیز پست های شبکه اجتماعی و سایر فعالیت های آنلاین شما بپردازند. با توجه به این که تا چه حد در اینترنت فعال هستید، زندگی شخصی شما می تواند در معرض دید عموم قرار گیرد و بعضی رفتار ها یا عقاید مذهبی و سیاسی شما ممکن است مورد پسند کارفرمایان قرار نگیرد.

این که هیچ رد پای دیجیتالی از خود در محیط آنلاین بر جای نگذارید، غیرممکن است، اما اقداماتی برای به حداقل رساندن آن ها می توانید انجام دهید. این اقدامات عبارتند از:

اجتناب از استفاده از آدرس ایمیل اصلی خود در زمان ایجاد اکانت ها در وب سایت ها و پلتفرم های کامنت گذاری: آدرس های ایمیل موقتی بسازید تا مانع از آن شوید کسی بتواند تصویری از سایت ها و سرویس هایی که از آن ها استفاده می کنید ایجاد کند.

تنظیم دقیق گزینه های حریم خصوصی در حساب های رسانه اجتماعی: شاید لزومی نداشته باشد زندگی شخصی شما در معرض دید همه قرار گیرد بنابراین هر محتوایی را به اشتراک نگذارید. پست های توییتر، فیس بوک و اینستاگرام را به دوستان یا تماس های نزدیکتان محدود کنید و استفاده از پلتفرم های رسانه اجتماعی که چنین اجازه ای را به شما نمی دهند را متوقف کنید.

جدا کردن شخصی های شخصی و حرفه ای خودتان: این ایده خوبی است که آدرس های ایمیل متفاوتی برای فعالیت های شخصی و برای کاریابی و امور دیگر بهره ببرید. این امر تحقیقات کارفرمایان درباره حضور آنلاین شما را سختتر می نماید.

مراقبت از شهرت و اعتبارتان: درباره پستها، اظهارنظر ها و پیغام های آنلاینی که ارسال می کنید، دقت کنید، زیرا نمایانگر شخصیت شما هستند. از عبارت و دستور زبان صحیح استفاده نموده و از بی ادبی و توهین اجتناب کنید. همچنین بیش از حد از خودتان اطلاعات ندهید. تصور کنید کارفرمای احتمالی تان اگر اطلاعاتی که پست نموده اید را مشاهده کند، درباره شما چه فکری خواهد نمود.

مخالفت با فروش اطلاعات از سوی وب سایتها: وب سایت ها ابزار هایی را اضافه می نمایند که به شما اجازه می دهند با فروش اطلاعات شخصی خود یا با اشتراک گذاری آن ها با شرکایشان مخالفت کنید. اگر چنین کنترل هایی وجود دارند، دنبالشان بگردید و فعالشان کنید. به عنوان مثال می توانید در صفحه حریم خصوصی گوگل، توقف شخصی سازی تبلیغات بر اساس سلایق و احتیاجهایتان در سرویس های گوگل را غیرفعال کنید.

عدم اتکا به حالت پرایوت یا محرمانه در وب سایتها: گزینه پرایوت مرورگرتان ممکن است برای به حداقل رساندن اطلاعاتی که در رایانه شخصی شما ذخیره می گردد، مفید باشند، اما برای رد پای دیجیتالی خود بیش از آن به این گزینه متکی نشوید، زیرا تاثیری در اطلاعاتی که درباره شما در اینترنت ذخیره می گردد، ندارد.