منتقدان درباره ال کامینو: فیلم برکینگ بد چه می گویند؟

به گزارش مجله سایه، فیلم ال کامینو: فیلم برکینگ بد (El Camino: A Breaking Bad Movie) به نویسندگی و کارگردانی وینس گیلیگان روز گذشته از شبکه نت فلیکس پخش شد.

این فیلم سینمایی در ادامه مجموعه تلویزیونی مشهور برکینگ بد ساخته شده و در ماه های گذشته به شکل گسترده ای کنجکاوی طرفداران این سریال را برانگیخته بود. ال کامینو با موضوع شخصیت جسی پینکمن (با بازی آرون پال) ساخته شده و از نظر روایی ادامه دهنده داستان قسمت آخر این مجموعه است.

واکنش منتقدان به فیلم ال کامینو در مجموع مثبت بوده است. در وبسایت راتن تومیتوز 51 نقد درباره فیلم نوشته شده که 94 درصد آن ها مثبت بوده است. همچنین از مجموع 29 نقدی که در وبسایت متاکریتیک درباره این اثر به ثبت رسیده شاهد 23 نقد مثبت و 6 نقد میانه بوده ایم که نمره متای 73 را برای فیلم ایجاد نموده است.

استیو گرین منتقد وبسایت ایندی وایر که از طرفداران فیلم ال کامینو بوده و به فیلم نمره 91 داده کوشش نموده شرح دهد چطور این اثر پیروز می گردد از یک سو ادامه ای بر مجموعه تلویزیونی برکینگ بد باشد و چطور از سوی دیگر می تواند به عنوان یک اثر مستقل روی پای خود بایستد و تاثیرگذاری اش را حفظ کند.

شرلی لی منتقد وبسایت آتلانتیک که نمره 90 را برای فیلم مناسب ارزیابی نموده به این نکته اشاره می نماید که این سال ها خاتمه بندی های سریال های تلویزیونی موضوعی جنجال برانگیز بوده اما برکینگ بد در میان مجموعه هایی قرار داشته که خاتمه بندی رضایت بخشی ارایه داده.

لی با اشاره به سریال ادعا می نماید فیلم ساخته شده به عنوان دنباله آن هم اثری است احساسات برانگیز که پیروز شده شهرت این سریال و توان قصه گویی اش را زنده کند.

آلن اسپبنوال منتقد وبسایت رولینگ استون که به فیلم ال کامینو نمره 80 داده بخشی از نقدش را صرف تمجید کارگردان این اثر می نماید و معتقد است وینس گیلیگان در اوج قدرت خود واقع شده است. اسپینوال می گوید ال کامینو پیروز شده معدود حفره های سریال را هم پر کند.

هنک استوور منتقد روزنامه واشینگتن پست بر خلاف نگاه منتقد قبلی بر این باور است که دیدن این فیلم و ساخت آن لزوما از ندیدن و نبودنش بهتر است. این منتقد که به فیلم نمره 75 داده می گوید فیلم جدید هیچ کدام از حرفه های سریال را پر نمی نماید و نشان می دهد ما اساسا با ندانستن سرنوشت نهایی جسی هیچ مسئله ای نداشته ایم؛ در واقع حتی شرایط بهتری داشتیم چون می توانستیم خود آن را به شکلی مثبت تخیل کنیم.