این دوربین ها هلی کوپترهای هوانیروز را همپای هلی کوپترهای روسی و آمریکایی کرد ! - مجله سایه

غزال زیاری- پرواز با توانایی دید در شب . این مدل از تکنولوژی با دوربین های مادون سبز و از اوایلل قرن تازه توسعه یافت و یکی از بزرگترین ایرادات پرواز در شب هلی کوپترهای نظامی و البته امدادی را

در سال 1999 بود که اولین گواهینامه برای استفاده از عینک دید در شب به وسیله یک اپراتور هلیکوپتر غیرنظامی برای هلیکوپتر خدمات فوریت های پزشکی صادر شد و از آن به بعد، این مجوز در اختیار اپراتورهای تجاری بیشتری قرار گرفته است.

در عین حال وضع قوانین تازهی شروع شد که اجازه استفاده از این فناوری را برای خلبانان هوانوردی عمومی نیز می دهد.

با در نظر داشتن این مسئله، تنها بحث زمان است تا خلبانان بتوانند بیشتر از این ابزار کاربردی و یاریی برای پروازهای شبانه بهره ببرند. یعنی آنها باید با فناوری عینک دید در شب هلیکوپتر آشنا شده و مسائل اساسی و عملیاتی این موضوع را درک نمایند. انواع مختلفی از دوربین های دید در شب بر اساس تکنولوژی های تازه ایجاد شده است. از تکنولوژی وی آر که تصاویر را پیش چشمان خلبان به نمایش در می آورند تا دوربین های مدار بسته که تصاویر را در مانیتور پیش روی او نقش می بندد.

هلیکوپتر با عینک دید در شب چیست؟

ابزارهای دید در شب، شامل تکنولوژی های متفاوتی مثل رادار مادون قرمز FLIR و بعلاوه عینک دید در شب هلیکوپتر هستند. ساده ترین تشبیه برای شرح دادن نحوه عملکرد این عینک دید در شب، یک دوربین فیلمبرداری است. ایده اصلی شبیه به این است که کاربر مستقیما آنچه را که به آن نگاه می نماید، نمی بیند. بلکه به جای آن، یک تصویر الکترونیکی از صحنه را می بیند.

عینک دید در شب ممکن است تک چشمی یا دو چشمی باشد و مثل دوربین فیلمبرداری یک ابزار الکترو اپتیکال است. انرژی الکترومغناطیسی چه به صورت مرئی و چه به شکل مادون قرمز که در طول شب از زمین منعکس می شود، به وسیله لنز شیئی، وارد عینک دید در شب هلیکوپتر می شود.

این فوتون های انرژی نور، به سمت واحد پردازش الکترونیکی به نام تقویت نماینده تصویر راهنمایی می شوند که دربرگیرنده چندین جزء است. عنصر فوتوکاتد در بخش تقویت تصویر، فوتون های نور را تبدیل به الکترون نموده و آنها را به سمت صفحه میکروکانال که شتاب آنها را چندین هزار برابر می نماید، به حرکت در می آورد.

الکترون ها به صفحه فسفر برخورد می نمایند. این صفحه فسفر، مسئول نهایی انتشار نور مرئی ای است که کاربر به وسیله عدسی چشمی، به عنوان یک تصویر متمرکز می بیند.

عینک دید در شب هلیکوپتر، برخلاف یک دوربین فیلمبرداری معمولی، برای فراوری تصویر به نور زیادی احتیاج نخواهد داشت.

نوری به کم سویی نور یک ستاره یا حتی نور کم سوی مهتاب نیز کافی خواهد بود. البته کارایی تجهیزات در تاریکی مطلق یا در نور به شدت زیاد، کاهش خواهد یافت. دستگاه تقویت تصویر، اندازه کم انرژی نور را به طور میانه هزاران برابر افزایش می دهد. عینک های دید در شب هلیکوپترهای پیشرفته می توانند تا 35 هزار بار تصویر را تقویت نمایند.

انرژی تقویت شده، برروی صفحه نمایش فسفر پخش می شود؛ این صفحه تصویر قابل مشاهده ای را ایجاد می نماید که کاربر می تواند آن را به وسیله چشمی ببیند. تصویر عینک دید در شب هلیکوپتر، تک رنگ و معمولا به رنگ سبز یا کهربایی است و رنگ آن بستگی به نوع فسفر مورد استفاده دارد. تجهیزات NVG قابلیت نمایش تصویر چند رنگی از یک صحنه را ندارند.

عینک های دید در شب هلیکوپتر برروی کلاه نصب می شوند و نیروی الکتریکی آنها به وسیله یک بسته باتری که روی پشت کلاه نصب شده، تامین می شود. کاربر با استفاده از این ابزار، مثل هر دستگاه نوری دیگری، گزینه های مختلفی برای تنظیم تناسب و زوم کردن دارد. عینک دید در شب هلیکوپتر و مجموعه آن، حجیم هستند و وزنی در حدود 500 گرم دارند. به علاوه باید وزن کلاه و بسته باتری آن را نیز در نظر داشت.

مزایای استفاده از عینک دید در شب هلیکوپتر

مزیت اصلی استفاده از این فناوری در هوانوردی، افزایش آگاهی موقعیتی در شب برای خلبانان است. البته باید این را در نظر داشت که با استفاده از این تکنولوژی در هنگام شب، تصویری شفاف و واضح مثل روز روشن را در اختیار نخواهید داشت؛ ولی به کاربر این امکان را می دهد تا اشیایی که معمولا در هنگام شب با چشم دیده نمی شوند را ببیند. این احتمال برخورد با زمین یا موانع مصنوعی را کاهش خواهد داد.

البته این عینک مزایای زیاد دیگری نیز دارد؛ اما نکته اصلی این است که با بهره گیری درست و مناسب از این تکنولوژی، می توان ایمنی پرواز در شب را به طرز قابل توجهی افزایش داد.

عینک های دید در شب هلیکوپتر فعلی، تقریبا 40 تا 60 درجه از میدان دید دایره ای شبانه یاریی را تامین می نمایند. البته کاربر با نگاه کردن از اطراف یا از زیر عینک، می تواند تصویر اطراف بدون عینک را نیز ببیند. با کاهش میدان دید، تکنیک های موثر اسکن، اهمیت به مراتب بیشتری از دید تنها و بدون یاری پیدا می نمایند. از آنجا که فرد به یک تصویر الکترونیکی نگاه می نماید، درک از عمق وجود نخواهد داشت.

کاربر باید بیاموزد که تا چطور کنتراست زمین و سایه را تشخیص دهد تا بتواند عمق را به خوبی درک کند. در عین حال توانایی خلبان برای تشخیص اندازه نزدیکی به زمین یا دیگر هواپیماها که برای اولین بار رویت می شوند نیز محدود است.

بیشتر بخوانید:

• یک پیشرفت شگفت انگیز : ظریف تر از مو ، محکم تر از فولاد!

• رازگشایی از این پدیده نادر در بین موجودات زنده !

در موقعیت هایی که نور کم است، با کاهش وضوح بصری، وضوح و کنتراست کاهش پیدا می نماید و این تشخیص خطر را سخت خواهد نمود. دقت بینایی عینک دید در شب هلیکوپتر به مراتب بالاتر از قابلیت دید در شب انسان بدون بهره گیری از چنین یاریی است که با چشم غیرمسلح این دید 20/200 یا بدتر خواهد بود. اما یک عینک دید در شب مجهز، در نور ستاره ها یا ماهتاب دقت دیدی معادل 20/40 یا 20/30 برای فرد فراهم می نماید که این عدد برای تازهترین نسخه عینک های دید در شب به 20/25 می رسد.

دید تقویت شده با عینک دید در شب هلیکوپتر متناسب با ارتفاع و سرعت هوا خواهد بود و خلبان هلیکوپتر با بهره گیری از آن، در شناخت ویژگی های زمین در شرایط کم نور، رجحان ویژه ای نسبت به یک فرد بدون این عینک خواهد داشت.

به علاوه نسل تازهتر این عینک ها، در تشخیص کنتراست قوی تر هستند و آگاهی موقعیتی خلبان را افزایش می دهند. البته باید این را در نظر داشت که بهره گیری از دقت 20/30 یا 20/40 این عینک ها، به عوامل مختلفی مثل نور مناسب در کابین خلبان، مراقبت درست از عینک ها و شرایط محیطی ایده ال نیز بستگی دارند.

همانطور که قبلا نیز گفته شد تصاویر عینک دید در شب، یک رنگ هستند؛ چرا که چشم قابلیت خوبی در تشخیص سایه های مختلف رنگ سبز نسبت به سایر رنگ های فسفری دارد؛ فسفر به کار رفته در نمایشگر این عینک ها معمولا به رنگ سبز هستند. این به کاربر این امکان را می دهد تا جزئیات بیشتری را ببیند ولی نمی تواند تفاوت رنگ ها را تشخیص دهد.

تغییرات نور هم بر دقت بینایی اثرگذار خواهند بود. نور ناسازگار خارجی از محیط اطراف در هنگام استفاده از عینک دید در شب هلیکوپتر ممکن است باعث ایجاد هاله هایی شده و در نتیجه کوری فلش، تابش خیره نماینده و مشکلاتی را برای دید خلبان ایجاد کند. یعنی نورهای ناسازگار باعث می شوند تا تصاویر کمتر قابل درک باشند.

تغییر نور کابین خلبان به نوری که با این عینک ها سازگار باشد، اقدامی پیچیده و گران قیمت است. عینک دید در شب هلیکوپتر به شدت به نور حساس است و طول موج های زرد - سبز تا مادون قرمز را پوشش می دهد. قرار گرفتن این عینک ها در مجاورت با بعضی از عوامل محیطی مثل باران، ابر، برف، گرد و غبار، دود و مه ممکن است عملکرد این تجهیزات را دچار افت کند.

استفاده طولانی مدت از عینک های دید در شب هلیکوپتر که روی کلاه نصب شده، به علت سنگینی کلاه، بسته باتری و وزن خودعینک، باعث خستگی خلبان شده واحتمال بروز گردن درد و خستگی عمومی فرد را افزایش خواهد داد.

جمع بندی

در حالی که عینک های دید در شب هلیکوپتر و سایر تجهیزات دید در شب، به طور بالقوه پیشرفت های ایمنی فوق العاده ای برای عملیات ویژه پرواز در شب هستند، ولی درعین حال تجهیزات گران قیمت و پیچیده ای به شمار می روند که احتیاج به کوشش قابل توجهی برای نگهداری و پیاده سازی دارند. عینک دید در شب هلیکوپتر، شب را به روز تبدیل نمی نماید و اگر به درستی مورد استفاده قرار نگیرد، به جای پیشگیری از تصادف، می تواند عامل ایجاد یک حادثه شود.

استفاده عملیاتی از این عینک ها، بعد از آنکه خلبان ها نحوه استفاده از این ابزار در دوره هایی برروی زمین و سپس حین پرواز را آموختند، امکان پذیر خواهد بود. خلبانان بعد از یادگیری نحوه استفاده از این عینک ها نیز باید با استفاده مداوم و آموزش های مکرر، برای حفظ مهارت هایشان در استفاده از این ابزار متفاوت ، بکوشند.

منبع: nightflightconcepts