سعید محمدپور: سهراب در دنیای وزنه برداری مشابه ندارد - مجله سایه

به گزارش خبرنگاران ،سعید محمدپور پس از کسب طلای المپیک لندن پس از شش سال می گوید:تاماش آیان، رییس فدراسیون جهانی وزنه برداری مدال من را اهداء کرد. البته نماینده کمیته بین المللی المپیک هم حضور داشت و به غیر از من مدال دو نفر دیگر را هم دادند. سرود ایران هم در سالن نواخته شد و این مدال مبارک مردم، خانواده ام و البته کوروش باقری کسی که فراموش نمی کنم کمکم کرد تا به این مدال برسم، باشد. از آقای صالحی امیری، رییس کمیته ملی المپیک هم تشکر کنم.

محمدپور در مورد احساسش زمانی که مدال طلای المپیک را دور گردنش دید معتقد است: حسی که آن لحظه داشتم، بیان کردنی نیست. البته شاید اگر درالمپیک لندن این مدال را می گرفتم لذتش بیشتر بود اما باز هم خدا را شکر که بعد از این همه سال به حقم رسیدم.

محمدپور در پاسخ به این پرسش که آیا زمان اهداء مدال، ایلیا ایلین هم در سالن حضور داشت و از مراسم اطلاع داشت؟ می گوید: مطمئنا او هم در جریان این ماجرا بود اما من در سالن ایلیا را ندیدم.

قهرمان المپیک لندن در مورد قهرمانی سهراب مرادی در جهان که درسالن مسابقه نظاره گر آن بود نیز تاکید می نماید:زمانی که سهراب مدال طلا گرفت لحظه غرورآفرینی بود. سهراب جزو نوابغ این رشته به شمار می رود و در جهانی وزنه برداری یک از چهره های ماندگار این رشته است. او رقابت دیدنی داشت و واقعا لذت بخش بود که رکورد جهان را شکست و طلا گرفت. سطح رقابت در دسته 96 کیلوگرم نسبت به وزن های دیگر خیلی بالا بود.

او در پاسخ به این پرسش که شاهد حضور دوباره اش روی تخته مسابقات و حتی المپیک 2020 خواهیم بود یا خیر؟ معتقد است: من مثل قبل تمریناتم را ادامه می دهم و روی دستم کار می کنم. انمیدوارم که بتوانم دوباره برگردم. رسیدن به المپیک 2020 کار سختی است اما دور از دسترس نیست. به هر حال ما دو سهمیه بیشتر نداریم و امیدوارم وضعیت دستم خوب گردد و دوباره برگردم.

5، 670