به نام توسعه، به کام میگو!

به گزارش مجله سایه، به اسم پرورش میگو، محوطه طبیعی دیّر در حریم جنگل حرا زیر چرخ های لودر می رود؛ اتفاقی که دست کم از دو سه سال گذشته توسط سرمایه گذاران مختلف در ناحیه تاریخی و طبیعی شهر خورشید و دیر در حال رخ دادن است، اما هیچ اهرم اجرائی تا کنون جلوی آن ها را نگرفته است.

به نام توسعه، به کام میگو!

به گزارش خبرنگاران، شرقی ترین بخش شهر دَیِر و در نزدیگی جنگل های حرا، فضایی بیابانی مانند و تقریبا بدون پوشش گیاهی وجود دارد، که هراز چندگاهی سرمایه گذاران بخش خصوصی با چشم طمع، به آن ها نگاه می نمایند و گاهی اوقات آن قدر این طمع قلقلک شان می دهد که با هر زَر و زوری مجوز فعالیت در ان فضا را که امکان رشد و تقویت پوشش گیاهی از جمله گسترش جنگل های حرا را دارد، از ان خود می نمایند.

اکنون نیز لودرهای یک سرمایه گذار شخصی که قصد پرورش نوع خاصی از میگو را دارد، بعد از چند سال دوندگی مجوز کار گرفته و حالا لودرهایش برای تسطیح منطقه که حتی شهرداری آن را به چشم یک منطقه نمونه گردشگری دیده بود، فعالیت می نمایند.

اکبر شریفی، یک فعال مدنی شهرستان دیر در استان بوشهر در این زمینه به خبرنگاران می گوید: بخش شرقی جنگل حرا که امروز در تنها قسمت ساحل باقی مانده شهر دَیِر فضایی بکر و تقریبا بدون درخت است، که تا امروز هیچ ساخت و سازی در آن انجام نگردیده و تقریبا حالت تالاب دارد و حتی از آن به عنوان چشم انداز توسعه منطقه توریستی یاد می نمایند.

او با بیان این که به نظر می رسد این محیط برای پرورش میگو فضای مناسبی نیز هست، تاکید می نماید: یک پرروش دهنده میگو، چند سال پیش درخواست اشغال این فضا را با هدف پرورش نوع خاصی از میگو داد که محیط زیست استان با آن درخواست مخالفت کرد و مجوزی برایش صادر نشد، چون در محدوده جنگل حرا قرار گرفته است.

وی با تاکید بر این که اکثر فضاهای ساحلی دَیِر در طول چند سال گذشته به شرکت های خصوصی واگذار گردیده، ادامه می دهد: تنها منطقه باقی مانده برای منطقه گردشگری همین نقطه بود، بنابراین برای نخستین بار درخواست آن سرمایه گذار را رد نموده بودند، اما به نظر می رسد این بار به هر طریقی که بوده، توانسته کار خود را شروع کند.

شریفی با تاکید بر این که این منطقه از نظر مدیریت شهری منطقه یک محوطه طبیعی با جنبه توریستی است، می افزاید: آن فضا را به عنوان یک منطقه گردشگری تعریف نموده بودند، شهرداری در طرح تفضیلی این بخش را به عنوان یک منطقه توریستی تعریف نموده بود. حتی انجمن های محیط زیست و میراث فرهنگی نیز با توجه به این که بستر خاک در منطقه به گونه ای است که امکان توسعه جنگل در آن وجود دارد، هر سال نهال در ان منطقه می کاشتند.

براساس اسناد موجود نخستین درخواست برای ساخت این مرکز پرورش میگو در سال 92 مطرح گردیده است که کارشناسان محیط زیست استان و شهرستان نیز پس از آنالیز منطقه، با این طرح مخالفت می نمایند، حتی در بازدید کارشناسان محیط زیست شهرستان و استان با این طرح مخالفت و هشدار به تجاوز در حریم دریا داده می گردد اما اداره منابع طبیعی که از سال 94 به بعد متولی منطقه مورد نظر است در استعلام نامه مخالفت محیط زیست تائید می نماید که پروژه در حریم دریا نیست!

مدیرعامل یک انجمن مردم نهاد نیز در مدتی پیش در گفت وگو با رسانه ای منطقه ای، اعلام نموده است: کسی با احداث سایت مسئله ای ندارد، اما با حضور آن در این منطقه مخالف هستیم و طی نامه نگاری های بسیار منطقه دیگری برای این سایت پیشنهاد گردیده که برای خود سرمایه گذار و تسهیل در روند طرح هم بهتر است اما اصرار بر احداث سایت در جوار حراها خود حکایت دیگری است. مشکل ما ارزیابی های محیط زیستی و رد شدن لوله ها از وسط حراهاست. با طرح مورد نظر آب به حراها نمی رسد و شاهراه آب اصلی بسته می گردد. مخالفت ما با مشکل اکوسیستمی طرح است.

با مطرح شدن این صحبت، به نظر می رسد در صورت اجرائی شدن پروژه پرورش میگو، جنگل های حرا به عنوان یکی از منابع طبیعی این منطقه به مرور از بین می رود .

خبرنگار خبرنگاران کوشش کرد تا لحظه انتشار این گزارش در تماس با فرهاد نظری، مدیر دفتر ثبت آثار تاریخی و طبیعی، درباره امکان ثبت این محوطه طبیعی در فهرست میراث طبیعی و با نصار یوسفی، رئیس شورای شهر دَیِر، درباره علت صدور مجوز برای فعالیت این بخش خصوصی صبحت کند، که تا کنون موفق به صبحت با آن ها نگردیده است.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 11 آذر 1397 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: 3ye.ir شناسه مطلب: 38

به "به نام توسعه، به کام میگو!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "به نام توسعه، به کام میگو!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید